Undarleg tímasetning

Samkeppni um lágt vöruverð er ævinlega af því góða, en óneitanlega er það undarleg tímasetning hjá Jóni Gerald, ef hann hyggst fjárfesta í verslunarrekstri hér á landi næsta áratuginn. Slíkur rekstur er kostnaðarsamur, einkanelga fyrstu árin, meðan aðstaða er fjármögnuð og velvild markaðarins unnin. Ég dreg mjög í efa að slík nýfjárfesting á þessum tíma skili eigendunum peningum sínum aftur.

Á undanförnum árum höfum við séð aðila sem hafa yfir verslunarsamböndum að ráða, fara í lágvöruverðs samkeppni við Bónus. Fram til þessa hafa allir orðið að sætta sig við að Bónus bjóði oftast lægsta verðið, þó einstök óraunsæ lágverðstilboð í skamman tíma hafi verið reynd.  

Þegar litið er til þess að Bónus hefur um langt árabil boðið hagstæðustu verð á venjulegri heimilsvöru, og þannig haldið niðri vöruverði á landinu, kemur manni óneitanlega einkennilega fyrir sjónir að sjá heitstrengingar gegn því fyrirtæki. Líklega hefur engin fjölskylda lagt stærri skerf til að bæta lífskjör á Íslandi, en einmitt fjölskylda Jóhannesar í Bónus.

Þá er einnig algengt að sjá nafn Jóns Ásgeirs sett við hlið þeirra ógæfumanna sem áttu stærstan þáttinn í hruni fjármálakerfis okkar. Vitnað er til þess að fyrirtækin skuldi mikið, sem Jón er tengdur, en reksturinn er líka stór. Fæstir hugsa líklega út í það að starfsfólk þessara fyrirtækja er sennilega álíka fjöldi og allur vinnumarkaður höfuðborgarsvæðisins.

Já, svo hin algengu orð séu notuð: Jón Ásgeir skuldar mikið en engin lána hans eru í vanskilum. Þó tæpt stæði á tímabili, að aðför Breta að Landsbanka og Kaupþingi, setti starfsemi Jóns Ásgeirs í upplausn, komst hann í gegnum þann brimskafl, án aðstoðar íslenskra stjórnvalda og heldur ennþá áfram að skaffa álíka fjölda vinnu, og öllum vinnufærum mönum í Reykjavík, eða jafnvel á öllu höfuðborgarsvæðinu. Hvað eru hinir - "Útrásarvíkingarnir", (sem Jóni Ásgeir er oft spyrt saman við), að gera núna og hvernig komu þeir út úr brimskafli fjármálahrunsins?

Það er  afar sorglegt hve margt fólk í okkar fagra landi, sannar á áþreifanlegan hátt orðtæki máltækisins: Sjaldan launar kálfur ofeldið. Eðlilegt væri að Jóni Ásgeiri sárnaði margt sem um hann er sagt hér, einkanlega þar sem þjóðin telur sig vel menntaða, en opinberar samt svo mikla grunnhyggni og heimsku að ætla mætti að fáir væru læsir. Jón Ásgeir er löngu búinn að sanna sig fyrir alþjóðlegu fjármálaumhverfi sem einn af snjallari rekstrarmótelistum veraldar. Álit lítillar þjóðar á eyju út í hafi, sem sannað hefur að hún kann ekki fótum sínum forráð í fjármálum, breytir að engu því áliti.

Ef einhver finnur upp snjallara rekstrarmótel en Bónus, og getur til langframa boði lægra vöruverð heimilsvöru en þar er í boði, gæti sá aðili sagst standa jafnfætis Jóni Ásgeir. En meðan engum tekst að sýna til langframa janflágt eða lægra vöruverð, eða að öðru eliti sýna álíka eða berti rekstrarhæfni, hefur enginn efni á að kasta steinum.                

Hyggst stofna lágvöruverðsverslun

Heimildarlausar byggingar á að rífa niður.

Það undarlega við byggingu þessa Tónlistar- og ráðstefnuhúss er að ekki finnast neinar heimildir Alþingis fyrir þeim samningum sem sagðir hafa verið gerðir um byggingu þess og rekstur.  Ég hef þrautleitað á vef Alþingis að útgjaldaheimildum vegna þessarar byggingar, en ekki fundið neinar.

Í ljósi þess að svo virðist sem þessi bygging hafi risið án þess að Alþingi hafi samþykkt fjárútlát fyrir henni, tel ég einsýnt að rífa eigi það sem komið er af þessu húsi, því það getur aldrei orðið annað en veruleg byrði á þjóðinni.

Útilokað verður að telja að þetta hús geti aflað tekna til að standa undir kostnaði við byggingu þess og rekstur.  Fyrirsjáanlegt er einnig að næstu áratugina, sé þjóðinni brýnna að nota peninga sýna á annan hátt en að skapa árlega peningahít, til að gleypa peninga sem meiri þörf væri á að nota til reksturs heilbrigðis- mennta- og velferðarkerfi þjóðarinnar.                  

Stöðugar viðræður um Tónlistarhúsið

Óheimilt að skylda fólk til að greiða styrk til hlutafélags

Ríkisútvarpið var nýlega gert að hlutafélagi. Þar með fékk það sjálfstæða stjórn, eins og önnur hlutafélög og lýtur því ekki lengur BEINNI stjórn frá Alþingi, frekar en önnur hlutafélög. Við hlutafélagsvæðinguna lögðu landsmenn til hlutaféð og fullnægðu með því skyldum sínum gagnvart þessu opinbera hlutafélagi.

Stjórnvöldum er óheimilt að krefja almenning um greiðslu gjalds til hlutafélags. Slíkt er ólögmæt innrás í fjárræði hvers einstaklings. Til slíks gjörnings yrðu stjórnvöld að byrja á því að höfða mál gegn hverjum einstakling fyrir sig, og krefjast hlutdeildar í fjárræði hans, eða svipta hann því að fullu.

Stjórnvöldum er einungis heimilt að leggja á skatt til greiðslu í ríkissjóð. Lögskipaðar álögur á almenning, sem ekki eiga að greiðast í ríkissjóð, eru því MJÖG ALVARLEG AFBROT GEGN FJÁRRÆÐI EINSTAKLINGA.

Sendið Menntamálaráðherra og alþingismönnum í menntamálanefnd harðorð mótmæli gegn þessu og krefjist ógildingar á þessu ákvæði.  Það hef ég þegar gert.                          

Óljóst hverju nefskattur skilar