Kastljósið í kvöld frábært og vel upplýsandi, en samt sorglegt

Ég efast um að fólk almennt átti sig á hve Kastljósið var í raun frábært í kvöld. Framsetning þeirra á símtali Árna Math. við Breska fjármálaráðherrann var einkar skýr. Sorglegt var að verða vitni að því hve Árni var gjörsamlega ómeðvitaður um alvarleika málsins, og virtist algjörlega ómeðvitaður um þá ábyrgð sem hann hafði sjálfur stefnt ríkissjóði í með því að láta þessa starfsemi Landsbankans í London verða svona umfangsmikla, undir beinni ábyrgð ríkissjóðs.

Klaufaleg tilsvör, ásamt engum vilja til að ávinna sér umburðarlindi eða velvilja Breska ráðherrans, voru svo yfirþyrmandi að engin leið er að áfellast Breska ráðherrann fyrir að reiðast heiftarlega.

Þá var viðtal Jóhönnu við þennan Íslenska fræðimann, sem kom á eftir símtalinu, einkar athyglisvert. Hrykaleg var ádeilan sem þar kom fram á hendur Fjármálaeftirlitinu, að það hafi heimilað Landsbankanum þessa innlánasöfnun í Bretlandi, vitandi um að ríkissjóður væri ábyrgur fyrir þessum innlánum, þar sem þeim var safnað af útibúi Íslensks banka, en ekki Bresks dótturfélgs.

Það er einnig sorglegt siðleysi að Fjármálaeftirlitið, undir forystu þess manns sem svo gjörsamlega brást þjóðinni í Landsbankamálinu í London, skuli svo vera, með neyðarlögum, settur yfir eignauppgjör allra bankanna.

Ég hefði haldið að ef einhver snefill af siðferðisvitund væri til í vitund Forstjóra Fjármálaeftirlitsins og hjá Fjármálaráðherra, ættu þeir báðir að segja af sér störfum sínum nú þegar. Að þessir menn skuli sitja áfram í stöðum sínum, er mikið meiri niðurlæging fyrir þjóðina en álitið sem Brown lét í ljós. Að þeir sitji áfram sýnir dómgreindarbrest og undirokun þjóðarinnar.                          

Viðræðum við Breta lokið í bili

Athyglisvert álit litlu SÆGREIFANNA

Það er athyglisvert að lesa þessi ummæli Arthurs, í ljósi þess að hann stýrði smábátaflotanum inn í sægreifaflokkinn og lagði þar með trausta hönd á að selja þjóðareignina og skuldsetja smábátaútgerðina, svo litlu greifarnir gætu tekið margfalda þá peningaupphæð út úr smábátaútgerð, sem eðlilegt hefði geta talist.

Ef LÍÚ á að skammast sín, þá eiga Arthur og félagar ekki síður að skammast sín, því þegar þeir fóru í ránsferðina gegn þjóðinni, vissu þeir hvaða afleiðingar það hafði. Það vissi þó LÍÚ ekki við upphaf aðgerða sinna, þó sá hryllingur sé öllum heiðarlegum mönnum löngu ljós.

Arthur segir:  "að íslenskur sjávarútvegur stæði traustum fótum -,,á botninum í skuldafeni upp fyrir haus.“  

Þetta er rétt hjá honum. Með hans framgöngu er líklega ALLUR sjávarútvegurinn kominn á kaf í skuldir, en af hverju skildi það vera?

Ástæðan er sú, að þeir sem eiga báta sína skuldlausa eða skuldlitla, geta ekki farið á sjó vegna þess hve sægreifarnir krefjast hárrar þóknunar fyrir að leyfa veiðar á millifæranlegum aflaheimildum. Þeir krefjast alls aflaverðmætis í sinn hlut, og stundum víst meira en það.

Það er engin undur þó Arthur sé ánægður með árangurinn, að hafa komið smábátaflotanum á botninn í skuldafeninu, við hliðina á stóru sægreifunum. Í þeim félagsskap líður honum greinilega vel, meðan þjóðinni blæðir út.       

Sjávarútvegurinn skuldum vafinn

Segðu af þér Birgir

Lögfræðimenntaður maður, sem formaður allsherjarnefndar Alþingis, getur vart sýnt þjóð sinni meiri lítilsvirðingu en að svara svona spurningum með þessum hætti.

Það er óravegur frá löggjöf um kyrrsetningu vegna ætlaðra hryðjuverka, til þess eðlilega sem hægt er að ætlast til af Alþingi, að sett verði kyrrsetningarlög á eignir stjórnenda og stjórnarmanna bankana þriggja.

Allir voru bankarnir hlutafélög, og í þeim lögum er áskilin ábyrgð þessara manna á þeim atriðum þar sem þeir teljast hafa farið út fyrir lagaheimildir. Ljóst er að þeir fóru langt út fyrir greiðsluþol bankanna og þar með var einnig farið langt út fyrir öll siðferðismörk.

Birgir minn!  Fyrst vilji þinn til að verja þjóðina skakkaföllum er ekki meiri en raun ber vitni, áttu þegar í stað að segja af þér þingmensku, og þar með formensku í allsherjarnefnd.                

Vill ekki frysta eignir auðmanna