Siðferði stjórnmála hnignar hratt

Fyrir rúmum tveimur áratugum, í forsætiráðherratíð Þorsteins Pálssonar, varð Albert Guðmundsson, þáverandi fjármálaráðherra, að segja af sér sem ráðherra, vegna þess að endurskoðandi hans gerði mistök við ársuppgjör og framtal fyrir heildsölu Alberts.

Nokkru síðar, var gerð aðför að Guðmundi Árna Stefánssyni, þáverandi heilbrigðisráðherra, vegna meintra einna mistaka hans í starfi.

Þegar Jóhanna myndaði núverandi stjórn, voru það fyriheit hennar að bæta siðferði í stjórnarháttum og gera framkvæmdina opnari og lýðræðislegri.  Eitthvað virðast þessi áform hennar hafa farið fram hjá Flokksráði og ráðherraliði Samfylkingarinnar, því ég held að hægt sé að fullyrða að aldrei í lýðveldissögunni hafi ráðherrar ríkisstjórnar sýnt lögum og lýðræðislegum stjórnarháttum meiri óvirðingu en í núverandi stjórn. Mistökin eru þegar orðin það mörg að þau verða ekki talin á fingrum annarrar handar. Bæta þarf hinni hendinni við, og jafnvel tánum líka, ef fram heldur sem horfir.

Meistari mistakanna, og óvirðingar við lög og stjórnarskrá landsins, er tvímælalaust lögfræðingurinn Árni Páll Árnason, félags- og tryggingamálaráðherra. Axarsköft hans eru þegar orðin fleiri en fingur annarrar handar. Samt leggur Samfylkingin blessun sína yfir mistök hans og þykist ekki sjá þau. Það er mikil siðferðisleg hnignun frá þeim tíma er þessari sömu stjórnmálahreyfingu (reyndar undir öðru nafni) fannst ótækt annað en Guðmundur Árni segði af sér, vegna einna lítilsháttar mistaka í starfi.

Felist siðbót stjórnmála í landinu, að mati núverandi forsætisráðherra, í því að þykjast ekki sjá né skilja þá óvirðingu sem ráðherrar í stjórn hennar sýna þjóðinni, Alþingi, lögum og stjórnarskrá landsins, er það líklegast kröftugasta öfugmælavísa sem kveðin hefur verið í landi sem telur sig siðað.

Hvað skildi svona ósvífni þurfa að ganga lengi, til að þjóðin rísi upp og hreinsi út úr stjórnarráði og Alþingi, svo heilbrigð hugsun og framkvæmd komist að við stjórnun landsins????            

Segir ráðherra sýna vanvirðingu á lögum og Alþingi