LÍÚ lýsir enn á ný frati á þjóðina

Enn á ný hagar LÍÚ sér eins og ofdekraður oflátungur, þegar þeir lýsa fullkomnu frati á hagsmuni þjóðfélagsins, í því augnamiði að ÞEIR SJÁLFIR fá hugsanlega ölítið hærri tekjur til eigin fyrirtækja. Þær tekjur koma fyrst og fremst vegna nýtingar þeirra á stærstu gjaldeyrisauðlind þjóðarinanr; auðlind sem þeir hafa, fram til þessa, fengið gjaldfrjálsan aðgang að.

LÍÚ menn virðast ekki hugsa mjög skýrt þegar þeir vegsama hærra verð á fskmörkuðum erlendis, miðað við það sem fengist hefur hér heima. Í fyrsta lagi virðast þeir gleyma þeim kostnaði sem af því hlýst að sigla með aflann. Skip og áhöfn eru bundin við slíkt í c. a. 8 - 10 sólahringa. 

Skip og áhöfn voru kannski upptekin í 20 sólahringa við að afla þess farms, sem síðan þarf að sigla með, sem bætir 40 - 50% við tímann sem teknanna var aflað. Þessum tíma er bætt við til þess að fá (hugsanlega) 30% hærra verð fyrir aflann, en fengist hefði á einum sólahring í heimahöfn.

Þar sem fiskur telst til nauðsynlegrar neysluvöru, er sala fisks á neytendamarkaði ekki beinlínis háð tískusveiflum. Því má t. d. líta svo á að þær útgerðir sem sigla með aflann og selja hann á erlendum mörkuðum, til vinnslu þar fyrir neytendamarkað, séu fyrst og fremst að lækka verðið á unnum fiski, sem verkaður væri hér á landi.

Miðað við núverandi samgöngur, væri hægt að senda daglega (með flugi), unnar fiskafurðir á neytendamarkað erlendis; fisk sem hefði fyrir 2 - 4 sjólahringum verið lifandi, óveiddur í sjónum. 

Til þess að þjóð okkar fái að njóta slíks hámarks afraksturs af þeirri auðlind okkar sem fiskveiðilandhelgin geymir, þar nauðsynlega að banna alla sölu á óunnum fiski úr landi. Allar forsendur eru fyrir hendi til að skila erlendum fiskkaupendum umtalsvert betri vöru, með vinnslu aflans hér heima, heldur en þeir fá með kaupum á 25 - 30 sólahringa gömlum fiski, upp úr veiðiskipi á erlendum fiskmerkaði.

              

Útlendingar tilbúnir að greiða hærra verð