Skildu stjórnvöld ætla að drepa mig hægt og kvalafullt ?????

Ég þarf að taka lyf 6 sinnum á sólahring til að lifa og lýða þokkalega. Ég hef einungis skertan lífeyri til að lifa af. Ég á því enga peninga til að kaupa lyf upp á tugi þúsunda, sem ég hef haft frítt fram að þessu. Þess vegna skrifaði ég nýjum heilbrigðisráðherra meðfylgjandi bréf nú í kvöld og fer svo í ráðuneytið í fyrramálið að sækja svar.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• heilbrk_j.pdf

Efnahagslífið verði tekið í gegn ????

Í Fréttablaðinu í dag, fimmtudaginn 9. maí 2013 er umfjöllun um svonefnda Samráðsnefnd sem komið var á fót af stjórnmálamönnum og forsætisráðuneytinu. Formaður þessa verkefnis Ragna Árnadóttir, fyrrverandi dómsmálaráðherra, er áreiðanlega vel valin. Hins vegar vekur nokkra furðu að margfaldur áróðursmeistari fyrir því að útgerðin fái kvótann, Friðrik Már Baldursson, skuli hafa verið ráðinn verkefnisstjóri. Nema öll þessi skrautsýning séu umbúðir utan um endanlega afhendingu kvótans til útgerðanna. Af fyrstu tillögunum gæti maður svo sem ætlað að svo væri, en það kemur fram síðar.

Af  fyrstu tillögunum er ljóst að þeir sem stjórna framsetningu efnis frá hópnum, bera ekkert skynbrag á hvernig þarf að standa að efnahagslífi sjálfstæðs eyríkis sem lifa þarf sjálfbæru lífi af sveiflukenndum tekjustofnum. Hvergi er reynt að leggja mat á mánaðarlega eða árslega fjárþörf ríkissjóðs til að reka það þjónustusamfélag sem þjóðin getur orðið sammála um að sé nauðsynlegt að hafa. Er þá bæði átt við landsbyggðina sem sjálfbærar einingar, eftir landshlutum og síðan höfuðborgarsvæðið sem eina sjálfbæra einingu.  Þetta væri mikilvægasta undisrstaðan undir allt sem á eftir þessu kæmi.

Þegar framangreindar stærðareiningar væru ljósar, væri komið marktæk áætlun um heildarveltu þjóðfélagsins, það sem háskólamenn kalla "þjóðarframleiðslu".  Næsta skref væri að áætla árlega gjaldeyrisöflun þjóðarinnar og hve mikið af þeim gjaldeyri færi í innflutning erlendis frá, til reksturs þeirra fyrirtækja sem gjaldeyristeknanna afla.  Næst væri að áætla hve mikið af gjaldeyri fari í innflutning á nauðsynjavöru til viðunandi lífskjara.

Þegar þessar niðurstöður væru fengnar hefðu menn í höndunum nokkurn veginn þá nettóstöðu gjaldeyrisöflunar (tekjuöflunar) sem til ráðstöfunar væri til fjárfestinga og almennrar eyðslu.  Líkt og fjölskylda þarf að vera meðvituð um það svigrúm sem tekjuöflun heimilis gefur fjölskyldunni til annarrar eyðsu en nausynlegrar framfærslu, er einnig mikilvægt að almenningi sé ávalt ljós efnahagsleg staða þjóðarbúsins, svo forðast megi svo sem kostur er aðstæður sem kalla á verðbólgu og tilheyrandi gengisfellingar.

Þegar þessir þættir væru orðnir sæmilega ljósir, væri komið að því að setja ramma utan um fjármálastofnanir og verðbréfamarkaði.  Ekkert sjálfstætt þjóðfélag getur gengið áfallalaust nema hafa sterkan ríkisbanka sem annars vegar sé kjölfesta undirstöðuatvinnulífs þjóðarinnar og í gegnum þá stöðu veiti hann öðrum fjármálastofnunum nauðsynlegt aðhald svo eðlilegu fjárstreymi verði ekki raskað; það haldist eðlilegt til allra meginstoða þjóðlífsins, með tekjuöflunargreinarnar í merkjanlegum forgangi.

Næst á eftir bankastofnunum væri grundvallaratriði að setja skýran ramma um verðbréfaveltu og setja skýrar reglur um verðmætisaukningu slíkra skuldarviðurkenninga og hlutabréfa.  Verðbréfaumsýsla er sá þáttur heimsveltunnar sem hvað oftast hefur farið úr böndunum og valdið hruni efnahagskerfa víða um heim. Verðmætisaukning í þessum kerfum hefur alla tíð verið byggð á ímyndun, valdabaráttu og græðgi. Afar lítill hluti verðbréfaveltu heimsins hefur til langframa verið rekinn með yfirvegun og alvöruþunga, en þau dæmi er þó til sem betur fer, því annars væri þessi vettvangur hreinlega fjárhættuspil og einskonar lostafíkn.  Binda verður útgáfuheimild verðbréfa við eignfæranlegan rekstrarafgang fyrirtækja og verðmætisaukning verðbréfa ráðist eingöngu af 50% af eignfærðum rekstrarhagnaði, hin 50% færu í fjárfestingasjóð og til greiðslu arðs til eigenda.

Þegar búið væri að ná þokkalega skýrri mynd á þessa framangreindu þætti, væri komið að því að hugsa um þá innri þætti sem m.a. er fjallað um í tillögum Samráðshópsins, sem kynnt var í fjórum liðum í Fréttablaðinu. Ég vík síðar að þeim þáttum, hverjum fyrir sig, en enda þetta núna með athugasemdum við markmið samráðsvettvangsins sem er í þremur liðum:

MARKMIÐ SAMRÁÐSVETTVANGSINS

1. Meðalhagvöxtur nemi 3,5% á ári fram til ársins 2030 sem samsvarar 2,6% vexti á hvern íbúa. 

2.  Skuldahlutfall hins opinbera verði komin niður fyrir 60% af vergri landsframleiðslu fyrir 2030.

3.  Stöðugleiki náist í verðlagi og meðalverðbólga verði 2,5% til 2030.

Engin grein er gerð fyrir því út frá hvaða forsendum áætlum 1. liðar um Meðalhagvöxtur nemi 3,5% á ári er sett fram. Líklega er þar miðað við útfærslu Hagstofunnar sem hingað til hefur kallað hreina veltuaukningu sem hagvöxt, sama hvort sú veltuaukning hafi orðið af völdum náttúruhamfara eða annarra tjónvalda í þjóðarbúskapnum, eða veltuaukningin fengin með auknu lánsfé, jafnvel til beinnar eyðslu en ekki tekjuskapandi fjárfestinga. Sé þessi 3,5% veltuaukning þannig fengin, er fyrirsjáanlegt að slík aukning skilar ekki 2,6% aukningu til hvers íbúa.

2.  Skuldahlutfall hins opinbera verði komin niður fyrir 60% af vergri landsframleiðslu fyrir 2030. 

Það er vitlausara en tárum taki að fólk sem full ástæða er til að ætla að hafi þokkalega heilbrigða skynsemi, skuli tala um skuldir ríkissjóðs sem hlutfall af landsframleiðslu.   Hvað er landsframleiðsla? Landsframleiðsla er mæling á ÖLLUM viðskiptum í landinu, sama hvaða nafni þau nefnast. Hver einast árekstur eykur landsframleiðsluna, hvert slys eykur landsframleiðsluna, hver eldsvoði eykur landsframleiðsluna, allar náttúruhamfarir auka landsframleiðsluna. Svona mætti lengi telja varðandi kostnaðarþætti, sem auka útgjöld okkar og gera okkur þar af leiðandi síður greiðslufær til greiðslu lánsfjár. Enginn greiðir af lánum með því fjármagni sem fer í kostnaði við að vera til.  Gosið í Eyjafjallajökli olli til dæmis mörgum milljörðum í auknum kostnaði fyrir okkur. Að áliti snillinganna sem ráða ferð í samráðshópnum gerði sá kostnaðarauki okkur stórum færðari um að vera greiðslufær fyrir hærra lánsfé. Landsframleiðslan jókst af völdum gossins, það jók færni okkar til að taka meira fjármagn að láni.

3.  Stöðugleiki náist í verðlagi og meðalverðbólga verði 2,5% til 2030.

Stöðugleiki ræðst fyrst og fremst af þeim þáttum sem að framan eru taldir upp. Stöðugleiki verður að nást í ímyndarheimi verðmætisaukninga á verðbréfamarkað. Stöðugleiki verður að nást í hringrás fjármagns um allar æðar þjóðlífsins og að enginn dragi til sín fjármagn sem honum er ekki ætlað, eða dragi það út úr hringrás fjármagnsins til að safna því í sjóð, utan samfélagsveltunnar, handa sjálfum sér. Stöðugleiki fæst einungis með yfirgripsmikilli þekkingu almennings á meginþáttum tekjuöflunar okkar og hvernig þeim tekjum er ráðstafað. Ógegnsæi og ósýnileiki geta aldrei skapað stöðugleika og enn hefur samráðshópurinn engar hugmyndir lagt fam um hvernig sá stöðugleiki sem þeir boða, verði laðaður fram.

Eins og ég gat um í upphafi, virðist flest benda til að þessi stöðugleikahópur hafi fyrst og fremst verið myndaður til að koma sjávarauðlindinni endanlega og varnalega í hendur útgerðarmanna. Það er eini markvissi punkturinn í fram komnum tillögum hópsins til þessa.  

Hvað þarf mikla peninga til reksturs þess samfélags sem við viljum hafa??

Það er í raun verulega grátlegt að heyra flesta sem tjá sig um efnahagsmál okkar leggja megináherslu á að afnema gjaldeyrishöt. Afnám gjaldeyrishafta þýðir í raun að ALLIR SEM VILJA, geta gengið frjálst í tekjur þjóðarinnar og eytt þeim eftir eigin geðþótta, án hugsunar um hvað þurfi mikið fé til að greiða fyrir þá samfélagsþjónustu sem við viljum hafa. Ungt fólk krefst námslána, félagslegra úrræða fyrir alkahólista og fíkla, og félagslegan stuðning við tómstundaiðkun, svo eitthvað sem talið.  Fjölskyldufólk vill betri menntun, betra heilbrigðiskerfi, fæðingarorlof, frelsi til að eiga viðskipti hvar sem er í heiminum, þegar því sjálfu hentar og geta þá gengið óhindrað í tekjusjóð þjóðrinnar og sótt sér gjadleyri.

Smækkum myndina niður í eitt heimili.  Allir sem tekna afla á heimilinu láta allar tekjur sínar í eina skál á eldhúsborðinu og í þessa skál geta allir íbúar heimilisins, og gestir þeirra, gengið og sótt sér þá peninga sem telja sig þurfa til að kaupa það sem þá langar í hverju sinni. Fjölskyldan er hvorki forsjál né samhent og hefur sýnt að hver hugsar eingöngu um sjálfan sig og enginn telur sig bera einhverjar skyldur gagnvart öðrum.

Eru líkur á að tekjur þessarar fjölskyldu dugi fyrir nauðsynlegum útgjöldum til viðbótar við eyðslu þeirra sem ganga um heimilið?

Það er einmitt af þessum framangreindu atriðum sem við hlustuðum á í þættinum Ísland í dag, að unga manninum sem veitti forstöðu heilbrigðistofnun Vestfjarða, datt ekki í hug að skerða greiðslur til fólks sem hafði líkamlegt heilbrigði til að taka á móti skammtíma mótlæti, heldur sá þann eina valkost til sparnaðar að ráðast að öldruðu fólki sem ekki hefur lengur orku til að berjast gegn því ranglæti sem yfir það gengur, og hefur gengið undanfarin ár.  Þetta gamla fólk er einmitt fólkið sem skapaði það velsældarsamfélag sem síðustu áratugi hefur verið að tapast vegna sjálfselsk, græðgi og algjört þekkingarleysi afkomenda þeirra, m. a. á skyldum samfélagsins ganvart þessu fólki.   Það vill flytja inn fjöldan allan af hljómsveitum, og öðrum skemmtikröftum, sem fara með mörgum sinnum 8 milljónir úr landi af tekjum okkar fyrir ímyndaða skemmtun hóps sem enga ábyrgð tekur á sig gagnvart afkomu þeirra sem gáfu þeim lífið.

Það er hægt að halda langa ræðu um sérhyggju fólks sem, þrátt fyrir langa skólagöngu og fjölda titla og gráða, meistaranáms, eða hvað eigi að kalla þá ímynduðu "menntun" sem margir telja sig hafa, eru algjörir ÓVITAR á því sviði að vita hvað þarf mikla peninga til að framfleyta þeirri samfélagsþjónustu sem flest þetta fólk krefst að fá í sinn hlut, af tekjum samfélagsins.

Lokaspurningin er þessi. > Hvað hefur fólk verið í mörgum kennslustundum í efri hluta grunnskóla og gagnfræðiskóla, þar sem kennd var mikilvægi tekjuöflunar og greiðslu fyrir sína eigin framfærslu? <  (Raunveruleg lífsleikni)

Hugsið um þetta og veltið svo fyrir ykkur hvaðan þekking á þessum mikilvægustu menntaþáttum mannlegs lífs hefði átt að koma inn í líf hvers ykkar. Kannski verðið þið þá ekki hissa þó búið sé að eyðileggja þá uppbyggingu sem gamla fólkið byggði upp, sem nú er látið mæta algjörum afgangi í fjárútlátum samfélagsins .

Máli vegna verðtryggingar vísað frá dómi

Þá stöndum við frammi fyrir þeirri staðreynd sem ég óttaðist að yrði niðurstaðan. Ég hefði óþægilega tilfinningu fyrir þeim forsendum sem lagðar voru til grundvallar málinu.        

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• krofu_vegna_ver_tryggingar_visa_fra_hera_sdomi.pdf