Nákvæmlega eftir spillingarformúlunni

Ef þessi Jón Sigurðsson er sami maður og var áður viðskiptaráðherra, Seðlabankastjóri, bankastjóri Norræna fjárfestingabankans, síðar formaður stjórnar Fjármálaeftirlitsins og á sama tíma stjórnarmaður í Seðlabanka okkar, fæ ég ekki betur séð en þarna sé nákvæmlega farið eftir spillingaruppskriftinni sem fram kemur í bókinni hennar Evu Joly >Hversdagshetjur<.

Þar koma fram lýsingar á tengslaneti spillingaraflanna víða um Evrópu. Lýst er hvernig stjórnmálamenn eru leiksoppar í höndum spillingaraflanna, þannig að stjórnmálamenn leggi til hliðar hagsmuni skjólstæðinga sinna, til að fullnægja kröfum spillingaraflanna.

Einkar athyglisverð bók, sem einnig upplýsir okkur um að við erum mun verr á vegi stödd en flestar aðrar þjóðir, því svo virðist sem í flestum löndum séu til fjölmiðlar og blaðamenn sem raunverulega vilja, leggja líf sitt í hættu, til að fletta ofan af óþverranum. Hins vegar er staðan sú hér, að fjölmiðlar og blaðamenn sameinast um að berja niður, með samstilltri þöggun, alla rökstudda gagnrýni á spillinguna hér í landi. Almenningur fær því yfirleitt ekki að heyra raunveruleika þeirra málefna sem til umfjöllunar eru, heldur einungis mismunandi útfærslur af ósannindarugli, sem einungis er ætlað að rugla raunveruleikaskyn hins venjulega borgara þess lands.

Og enn gleypir almenningur þessa ósannindaþvælu sem heilagan sannleika. Við virðumst því eiga nokkuð langt í land, með að ná að draga verulega úr afli spillingaraflanna hér á landi. Mest öll framganga stjórnmálanna virðist benda til þess.                   

Ný stjórn Íslandsbanka skipuð

Athyglisverð viðhorf hjá Steingrími

Ég velti fyrir mér hvor VG hafi enga "alvöru" ráðgjafa í efnahagsmálum þjóðarinnar. Ég velti þessu ekki fyrir mér vegna þess að ég sé andsnúinn viðhorfum þeirra til samfélagsmála. Ástæða er sú að mér ofbýður það andvaraleysi sem sýnt er gagnvart hagsmunum þjóðarinnar í framgöngunni við IceSave samningana.

SJS talar um "búskussa" sem núverandi stjórnvöld hafi tekið við af. Svo er að sjá sem hann leggi þar meiningu í stjórnartíð Sjálfstæðiflokks og Framsóknarflokks.  Rétt er að margt fór úrskeiðis í stjórnartíð þeirra flokka. Þar á meðal að erlendar skuldir Íslendinga hækkuðu umtalsvert og voru við lok stjórnartíðar þessara flokka komnar yfir eðlileg þolmörk gjaldeyrisframleiðslu okkar. Skuldirnar höfðu, á nokkrum árum, hækkað um nokkur þúsund milljarða og voru við lok stjórnar Sjálfstæðis- og Framsóknar, komnar yfir sjö þúsund milljarða og farnar að ógna afkomugrunni þjóðarinnar.

Það var hins vegar fyrst þegar Samfylkingin var komin að stjórnarborðinu með Sjálfstæðisflokknum, sem allt virtist fara úr böndunum. Á 17 mánaða tímabili jukust erlendar skuldir Íslendinga úr sjö þúsund milljörðum í rúma fjórtán þúsund milljarða. Um það bil tvöfölduðust, þó áður hafi þær þegar verið ornar of miklar. Af þessu má sjá að það er Samfylkingin sem ber mesta ábyrgð á því hve skuldastaða þjóðfélagsins hefur aukist mikið. Á þessu tilgreinda tímabili í stjórnartíð hennar, hafði hún ennfremur ráðuneyti bankamála undir sínum hatti.

Af þessu má glögglega sjá að SJS og VG gengu til lið við mesta "búskussa" síðust áratuga í íslenskri stjórnmálasögu, en leystu hann ekki af hólmi.

Í upphafi talaði ég um hvort stjórnvöld hefu enga "alvöru" efnahagsráðgjafa á sínum snærum.  Ástæða þess er að mér ofbýður skilningsleysi stjórnvalda á ýmsum ummælum þeirra svokölluðu "sérfræðinga" sem þau virðast helst vilja hlusta á.  Má þar t. d. nefna svonefnda IFS-greiningu. Eftir því sem fram kemur á Eyjunni, er áhættu mat IFS eftirfarandi:

Áhættumat IFS byggist á því að allar gjaldeyristekjur fari í að greiða niður erlendar skuldbindingar. „Gjaldeyristekjur munu ekki nægja til að greiða niður erlend lán fyrstu árin eftir að afborganir Icesave-samningsins hefjast og myndi erlend skuldastaða fara vaxandi þrátt fyrir að allar gjaldeyristekjur væru nýttar til að greiða af erlendum lánum,“ segja sérfræðingar IFS. Í mati IFS er gert ráð fyrir 90% endurheimtum á eignum Landsbankans. 

Nú er þess fyrst að geta að stjórnvöld hafa ekki forræði yfir ÖLLUM gjaldeyristekjum þjóðarinnar. Einungis hluti tekan álveranna koma inn í íslenskt efnahagslíf, vegna þess að verulegur hluti framleiðslu- og rekstrarkostnaðar álveanna fellur til í erlendum gjaldeyri. Sjávarútvegurinn aflar heldur ekki gjaldeyris nema til landsins sé keyptar olíuvörur og ýmis annar rekstrarkostnaður, sem einungis verður keyptur fyrir gjaldeyri. Þá eru ýmis hugbúnaðar-, sprota- og ferðaþjónustufyrirtæki að afla gjaldeyris, sem stjórnvöld hafa ekki forræði yfir. Einnig ber að geta þess að ÖLL erlend starfsemi utanríkismála okkar er rekin með erlendum gjaldeyri.

Af þessu má glöggt sjá, að séu 10% líkur á greiðslufalli þjóðarbúsins, með því að ALLAR gjaldeyristekur þjóðarinnar fari í að greiða skuldir, ætti flestum að vera lsjóst að líkurnar á gjaldþroti eru umtalsvert hærri, líklega nálægt 50%, eða þar yfir. 

Af framansögðu virðist ljóst að mestu "búskussum" íslandssögunnar >Samfylkingunni< hefur bæst öflugur liðsauki með tilkomu VG að stjórnarborðinu.                   

Tók við af „búskussa“

Brjóta Evrópureglur um hvíldartíma ????

Ætlar forseti Alþingis að brjóta Evrópureglur um hvíldartíma?   Vinnulota má ekki standa legnur en 13 tíma á sólahring. Eftir slíka lotu á fólk að fá 8 tíma hvíld, áður en það mætir aftur til starfa.

Er forseta Alþingis sama um þessar grundvallarreglur ESB ???????????????????

Þingfundur þar til mælendaskrá er tæmd

Hvers vegna var settur skattafsláttur á sjómenn ??

Það undrar mig nokkuð að Sjómannafélag íslands skuli ganga fram með þessum hætti, við þær aðstæður sem nú eru uppi í þjóðfélaginu. Undarlegt er, að forystumenn sjómanna skuli vera búinr að gleyma megin forsendum fyrir sjámannaafslættinum, eða vilji láta það vera gleymt.

Skattafsláttur til sjómanna var fyrst settur á sem uppbót fyrir vosbúð, slysahættu, ótakmarkaðan vinnutíma á bátaflotanum (sem þá var meginuppistaða flotans), engin helgarfrí á netavertíðum og mikla fjarveru frá heimilum og fjölskyldu.

Margir þeir áhættuþættir sem við þurftum að glíma við, sem sóttum sjóinn á þeim tímum, eru nú blessunarlega horfnir úr lífi sjómannsins. VOSBÚÐ, er t. d. hverfandi lítil á við það sem við lifðum við. Þá gat það verið háð dutlungum veðurguðanna hve langt væri á milli þess að við kæmumst í bað, því engin baðaðstaða var í bátunum. Vistarverur til hvíldar voru engar, utan þröngrar koju. Eina hvíldin var líka oftast bara á stímum í land, eða aftur á miðin, sem og smá slökun ef leita þurfti að bauju eða afli var lítill á trollinu. Allan veiðitímann voru menn úti á óvörðu dekkinu, óvarðir fyrir veðri og sjógangi, jafnvel í nístingsfrosti.

Sem betur fer hefur margt breyst í aðbúnaði sjómanna. Sú breyting hefur ekki síst orðið vegna stærri og betur búnum skipum, bæði hvað varðar aðbúnað að mannskap og vinnuaðstöðu. Það er því vafasöm sanngirni og heiðarleiki fólginn í því að réttlæta að sá sjómannaafsláttur sem veittur var, vegna aðstæðna fyrir 50 árum eða svo, skuli í dag standa óbryettur á sömu forsendum.

Vilji sjómenn halda þessum sérkjörum enn í dag, verða þeir að leggja heiðarlegann grunn að slíkum afslætti. Ég er ekki með þessu að segja að mér finnist sjómenn ekki eiga rétt á einhverjum sérkjörum, en sá grundvöllur sem var fyrir sjómannaafslættinum, við upphaf hans, er einungis að litlu leiti til staðar í dag.

Með kveðju frá fyrrverandi sjómanni, sem þekkir muninn á fyrrverandi og nútímalífi sjómanna.        

Hvetja sjómenn til að sigla í land

Athyglisver frétt, en svolítið brosleg

Fáir ekki talsmenn fjöldans, er yfirskrift þessarar fréttar.

Eftir að hafa í rúma hálfa öld verið talsmaður þeirra sem lökust hafa kjörin í verkalýðshreyfingunni, við litla hrifningu hins fámenna forystuliðs hennar, getur maður ekki annað en brosað út í annað og spurt sig hve fjölmennur sá hópur hafi verið, sem samdi þá tillögu sem þarna var samþykkt.

Hinn kúgaði fjöldi í verkalýðshreyfingunni hefur ævinlega verið hlýðinn að rétta upp hönd, þegar forystuklíkan leggur fram tillögu til atkvæðagreiðalu.

Mér finnst þetta bera sterk einkenni slíks.                   

Fáir ekki talsmenn fjöldans

Er nauðsynlegt nú að eyða opinberu fé til fjölgunar þjónustustarfsemi í landinu?

Þetta er afar athyglisverð frétt, svona á sama tíma og Íslendingar eru að hrekjast út úr ýmiskonar þjónustustörfum, vegna mikils samdráttar í þjóðfélaginu.

Samdráttur þessi stafar fyrst og fremst af því að núverandi  atvinnuvegir í gjaldeyrisöflun, geta ekki aflað alls þess gjaldeyris sem núverandi þjónustustarfsemi þarfnast.

Ef hér á ekki að verða alvarlegt efnahagshrun á komandi árum, verða stjórnvöld að vera vakandi fyrir virku aðhaldi gegn útþennslu þjónustustarfsemi, af ekki minna afli en þau beita sér til niðurskurðar á ríkisútgjöldum.

Ég hefði viljað sjá opinber aðila hvetja til námskeiðs í gjaldeyrisskapandi atvinnustarfsemi, og hugsanlega veita arðsömum hugmyndum styrk eða aðra fyrirgreiðslu við að komast á legg.

Það síðasta sem þjóðin þarfnast núna, er erlend smkeppni í þjónustustarfsemi á Íslandi.                     

Lærðu um stofnun fyrirtækja á Íslandi

Einhver ruglingur er í þessari frétt

Í fréttinni segir að Nýi Landsbankinn eigi að gefa út skuldabréf að fjárhæð 260 milljarða króna, gengistryggt til tíu ára. Síðan segir í fréttinni:

Ljóst er að bankinn þarf að greiða árlega að meðaltali 26 milljarða króna í gjaldeyri vegna afborgana, auk vaxta.

Þarna er einhver villa á ferðinni.  Sé skuldabréfið gefið út í íslenskum krónum, eins og sagt er í fréttinni, verður skuldabréfið endurgreitt í íslenskum krónum, en ekki með gjaldeyri, eins og látið er líta út fyrir. Greinilegt að sá sem skrifar þessa frétt hefur ekkert vit á því efni sem hann er að skrifa um.

Lítum á annað dæmi:

Þetta þýðir að Landsbankinn þarf að selja krónur í skiptum fyrir gjaldeyri í auknum mæli, sem að öðru óbreyttu ætti að verða til þess að veikja gengi krónunnar. 

Landsbankinn starfar á Íslandi. Íslenska krónan er hvergi í heiminum skáð viðskiptamynt, nema á Íslandi. Þess vegna getur starfandi viðskiptabanki á Íslandi ekki selt ísl. krónur í skiptum fyrir gjaldeyri.

Þurfi Ísl. banki á gjaldeyri að halda, verður hann að kaupa þann gjaldeyri, á því veðri sem fyrir hann er krafist, af þeim sem eiga gjaldeyririnn.

Söluumhverfi ísl. banka fyrir ísl. krónu er nákvæmlega ekkert, því ísl. krónan er - LÖGEYRIR á Íslandi, í fullu verðgildi í öllum viðskiptum - eins og segir í lögunum um gjaldmiðilinn okkar.

  Af þessu leiðir að þjóðin fær ENGAN gjaldeyri út á það eitt að selja krónur, því erlendir aðilar geta einungis notað ísl. krónur í viðskiptum við okkur, og yfirleitt eru sölusamningar okkar, til erlendra ríkja, skráðir í erlendum myntum. Gjaldeyrir þjóðarinnar skapast því eingöngu með sölu okkar á vörum eða þjónustu til erlendar ríkja. Þeim gjaldeyri, sem þannig fæst, skiptir Seðlabankinn yfir í ísl. krónur, en geymir sjálfur gjaldeyrisforðann, til greiðslu á innflutningi okkar á vörum eða þjónustu.

Erlendur gjaldeyrir sem við fáum að láni erlendis, er því einungis lán út á væntanlega vöru- eða þjónustusölu á komandi árum, líkt og þegar við sjálf tökum lán í banka, sem við ætlum að endurgreiða með launum okkar á þeim tíma sem lánssamningurinn nær yfir.

Er ekki kominn tími til að fjölmiðlar sjái sóma sinn í að láta ekki fólk sem enga þekkingu hefur á viðskiptaumhverfinu, vera að skrifa um mikilvæg efnahagsmál? 

Var ekki talað um að hverfa frá því rugli sem hefur viðgengist á undanförnum árum? Hvernig á það að vera hægt ef fjölmiðlar halda stöðugt áfram að dæla rugli og vitleysu yfir landslýð. Það er margfallt betra að þegja en að bulla þvílíka vitleysu sem fram kemur í þessari frétt.         

Samkomulag um lækkun gengisins

Samfylkingin var leiðitamari en Framsókn

Þar sem ég hef verið jafnaðarmaður allt mitt líf, fylgir því nokkur sorg að segja Samfylkinguna bera mesta ábyrgð á þeirri gífurlegu skuldastöðu sem þjóðfélagið er lent í. 

Þegar Samfylkingin tók sæti Framsóknarmanna í ríkisstjórn, voru erlendar skuldir þjóðarbúsins rúmir 7.000 milljarðar. Tæpum tveimur árum síðar, þegar hrunið varð, voru erlendar skuldir þjóðarbúsins nálægt 14.000 milljörðum. Höfðu sem sagt u.þ.b. tvöfaldast á tæpum tveimur árum.

Þegar Framsókn fór frá völdum, voru erlendar skuldir þjóðarbúsins þegar orðnar hærri en tekjuöflun okkar gat borið. Í tíð Framsóknarmanna vöruðu margir við þessari þróun, þar á meðal margir Samfylkingar/jafnaðarmenn, sem síðan hafa ekkert látið í sér heyra.

Það er sárt að þurfa að segja, að í mínum huga er stórt spurningamerki um það, hvort Samfylkingar- og jafnaðarmenn í landinu, séu nokkuð minna spilltir, eða spillingarafl, en Sjálfstæðisflokkurinn.

Það er einnig sárt að horfa á öll þau axarsköft og hreina vitleysu, sem stjórnarflokkarnir hafa látið ganga yfir þjóðina. Engu er líkara en meginþorri þingmanna hafi enga þekkingu á mannréttindum eða réttarstöðu þjóðarinnar gagnvart þvinguðum kröfum ESB; kröfum sem ekki standast raunveruleikapróf, svo sem innlánatryggingarnar.

Ég er næsta viss um að ómenntaður, eða lítt menntaður þingmannahópur, frá miðri síðustu öld, hefði aldrei látið sér detta í hug að beygja hné sín eða höfuð, fyrir þeim kröfum sem hinn HÁMENNTAÐI þingmannahópur okkar gerir nú. Í hverju felst þá þessi langa skólaganga þessa fólks, fyrst úrræði, dugur og kjarkur er einungis brot af því sem ómenntaðir forfeður þeirra höfðu?                   

Opinbera rannsókn á hver var í stjórn

Er þekking kirkjuþingsfólks á lýðræðislegum og siðrænum vinnubrögðum svona takmörkuð ????

Sú einkennilega uppákoma sem virðist hafa orðið á síðasta degi kirkjuþings er virkilegt íhugunarefni. Maður hefði geta ætlað að í prestnáminu fælist vönduð fræðsla um lýðræðisleg og siðræn vinnubrögð, byggð á kristnum gildum. Sé það svo, virðast það  kirkjuþingsfólk sem þarna var að verki hafa tapað þeim lærdómi, eða skilið hann eftir í skólastofunni.

Maður getur svona úr fjarlægð velt því fyrir sér hvað kom til að prestur frá Vestmannaeyjum tók ákvörðun um að varpa sprengju inn í samfélag sem var í djúpum sárum vegna deilna um einn starfsbróður hans. Er siðferðislegur þroski þessa manns ekki meiri en svo að hann skipti sér, óumbeðinn, af lífsháttum á óviðkomandi heimilum, eða hjá uppkomnum börnum sínum eða ættingjum?

Ef þessi maður hefði viljað leggja kærleikshönd á þetta hrjáða samfélag, hefði hann sýnt mannvirðingu og þroska með því að reifa fyrst þessa hugmynd sína í blaðagrein í sunnlensku fréttablaði, til að kanna undirtektir "heimafólksins" við slíkri breytingu.

Steininn tekur svo úr með ókurteisina gagnvart söfnuðinum á Selfossi, að rjúka til í einskonar óðagoti, undir lok þingsins, að afnema áður samþykkt gildistökuákvæði, og láta innrásina taka gildi þegar í stað. Þetta er álíka kurteislegt og að ryðjast án fyrirvara inn á óviðkomandi heimili og tilkynna heimilisfólkinu að óviðkomandi menn hefðu tekið ákvörðun um viðkvæmar breytingar á heimilhögum þess og þessar breytingar væru þegar komnar í gildi.

Ef þetta er sá kristilegi kærleiksþroski sem prestum landsins býr í brjósti, virðist greinilegt að sá hópur sem svona vinnur, hefur úthýst Guði úr hugsanahætti sínum.

Þið kirkjuþingsfólk, sem studduð þessa óundirbúnu aðför að söfnuði Selfosskirkju, hafið smán fyrir og sýnið þann manndóm og smá snefil af siðrænni endurbót, að afnema þegar í stað þessa heimskulegu aðför að fólki sem ekki fékk neitt tækifæri til að verja sig.

Verði kirkjuþing ekki við þessari áskorun, skora ég á Selfyssinga að skjóta þessari ákvörðun til dómstóla, því þarna var framið afar alvarlegt brot á Stjórnsýslulögum, þar sem úrskurður var kveðinn upp án þess að hlutaðeigandi aðilar fengju að koma við andsvari.        

Ekki hugsað um sóknarbörnin

Þetta eru nú meiri rugludallarnir

Það væri fróðlegt að vita hvaða tölugildi fyrir landsframleiðslu þeir eru að nota. Eru þeir að miða við þá landsframleiðslu sem var í fyrra (þegar hrunið varð) ? Eða eru þeir að miða við þá landsframleiðslu sem er nú? Eða eru þeir að miða við þá landsframleiðslu sem fyrirsjaanleg tekjuöflun þjóðfélagsins muni bera á næstu árum, að frádregnum þeim stóra hluta gjaldeyristekna sem fara þarf í greiðslu erlendra skulda?

Mér finnst svona framsetning beinlínis benda til fákunnáttu á mati hæfis til skuldaþols, eða að þeir álíta þjóðina samansafn rugludalla, sem hægt sé að segja hvað sem er.

Hver ástæðan er fyrir svona heimskulegu tali manna sem eiga að teljast "sérfræðingar" á þessu svið, er ekki gott að segja.  Þetta er alla vega ekki álitsauki, í framhaldi af fyrri kjánaskap þeirra í málefnum okkar.                

Skuldirnar ekki óviðráðanlegar