Opið bréf til Ólínu Þorvarardóttur

Kæra Ólína!

Vandi fylgir vegsemd hverri, segir gamalt máltæki. Mikill sannleikur er fólginn í þessum orðum. Og þar sem þú ert fyrrverandi Skólameistari Menntaskóla, átti ég von á yfirvegaðri dómgreind og vænum skammti af þroskaðri visku frá þér, er þú tækir sæti þingmanns á Alþingi okkar.

 Mér hefur stundum fundist vanta á, í framgöngu þinni sem þingmaður, að þú bærir virðuleika fyrra embætti þíns sem Skólameistari Menntaskóla, inn í þingliðið. Finnst mér bréf þitt, með ókurteisum og órökstuddum aðdróttunum að Lilju Mósesdóttur, með þvílíkum ólíkindum að ætla megi að þú sért gengin af vegi visku og dómgreindar. Rökvillur, rugl, sleggjudóma og persónuárásir, taldi ég fyrirmunað að birtast mundu í bréfi fyrrverandi Skólameistara Menntaskóla. En, líklega eru engin takmörk fyrir því hvað fólk getur látið teyma sig langt niður, til að þóknast ímynduðum hagsmunum. 

Í bréfi þínu segir þú, og talar um Lilju:

"En þingmaður sem ekki er sammála meginmarkmiðum og stefnu þess stjórnarmeirihluta sem hann starfar fyrir hlýtur að þurfa að gera það uppvið sig með hverjum hann ætlar að starfa. Þetta er ekki í fyrsta skipti sem Lilja lýsir sig ósammála stefnu og aðgerðum ríkisstjórnarinnar og síns eigin flokks." 

Lilja hefur bæði sýnt það með framgöngu sinni á Alþingi, í ræðum á þinginu, í viðtölum og greinum í fjölmiðlum, að hún er ekki ósammála meginmarkmiðum og stefnu þess stjórnarmeirihluta sem hún starfar fyrir. Hún fylgir einna best eftir markmiðum stjórnarsáttmálans. Er það aðfinnsluvert frá hendi fv. Skólameistarans, að fylgja fram skráðum markmiðum, eftir sinni bestu sannfæringu, eins og eiðstafur þingmannsins hljóðar?

Þú segir: "Lilja lýsir sig ósammála stefnu og aðgerðum ríkisstjórnarinnar og síns eigin flokks." Þarna fer fv. Skólameistarinn með fleipur. Lilja hefur aldrei lýst sig ósammála stefnu VG. Hún hefur lýst sig ósammála ýmsum aðgerðum, sem að hennar mati eru í andstöðu við eðlilega og lýðræðislega ákvarðanatöku. Sem betur fer hefur hún gert það, því þið hin, með fv. Skólameistara, hagfræðinga og lögfræðinga til ráðgjafar, hafið ítrekað gert ykkar ítrasta til að steypa þjóðarbúinu í glötun og áratuga eða ævarandi skuldafjötra. Er það dómgreindin ykkar, sem við kjósendur þessa lands eigum að hneigja okkur auðmjúk fyrir?

Og áfram heldur þú og talar um Lilju: "Sú staðreynd kallar að sjálfsögðu fram spurningar um það hvers vegna hún sé enn um borð í þessu skipi, fyrst hún er ósátt við stefnuna og aðferðirnar um borð."

Ljóst er, eins og alltaf er að koma fram, að Lilja er EKKI ósátt við þá STEFNU sem kortlögð var, er ríkisstjórnin var mynduð. Hún er hins vegar ósátt við AÐGERÐIR sem leiða til allt annarar stefnu en kortlögð var, er siglt var af stað. Það hefur ítrekað sýnt sig, að hún sér hætturnar á þeirri leið sem forsætis- og fjármálaráðherrar vilja sigla, fjarri fyrirhugaðri stefnu. Það að hún skuli enn vera um borð, og þegar búin að bjarga fjárhag þjóðarinnar að hluta (að vísu með hjálp fleiri), sýnir kannski best sérstaka ábyrgðartilfinningu hennar fyrir þjóðarbúinu, sem því miður virðist vanta hjá ykkur hinum.

Og enn ræðst þú að Lilju: "Það er ekki verið að banna henni að hafa skoðanir eða fylgja þeim eftir - það er einfaldlega verið að spyrja manneskjuna samviskuspurningar varðandi heilindi hennar við þann flokk sem hún bauð sig fram fyrir í síðustu kosningum og því samstarfi sem flokkur hennar gekk inn í við myndun ríkisstjórnarinnar, en hún virðist svo gjörsamlega ósátt við í hverju málinu af öðru."

Með þeirri virðingu sem mér er unnt, get ég ekki séð annað en þú misskiljir alvarlega hugtakið heilindi. Ég fæ ekki betur séð en þú teljir að leggja eigi eiðstaf gagnvart stjórnarskránni til hliðar, til að fylgja málum eða aðgerðum "sem hennar eigin formaður leggur til og/eða stendur fyrir." Þarna er greinilega orðið mikilvægara að elta hugdettur formannsins, en að fylgja hinni mörkuðu stefnu. Ekki verður betur séð en þú teljir að Íslandi sé stjórnað eftir Ráðstjórnar fyrirkomulagi, en ekki lýðræði.

Í næst síðustu málsgrein bréfs þíns ítrekar þú enn að Lilja megi hafa "hverja þá skoðun sem samviskan býður henni - þetta mál snýst ekkert um það. Hún greiðir að sjálfsögðu atkvæði eftir samvisku sinni í þingsal. Þó það nú væri. En hún á ekki að sigla undir fölsku flaggi ef hún er í hjarta sínu ósátt við að vera hluti af stjórnarliðinu."

Fyrrverandi Skólameistarinn á að vita það, að saka fólk um að sigla undir fölsku flaggi, er lágkúrulegur sleggjudómur, ef enginn rökstuðningur fylgir. Svo er ekki í þessu tilfelli, svo þessi framsetning er fyrst og fremst þér til minnkunar.

Síðasta málsgreinin í bréfi þínu slær þó af allan vafa um að þú skilur ekki mismuninn á lýðræðisstjórnun eða Ráðstjórnun flokks og foringjahollustu. Málsgreinin er svohljóðandi:

"Sé hún í hjarta sínu hins vegar sammála markmiðum og stefnu, þá á hún að sitja sem fastast, og aðstoða félaga sína sem vinna nú hörðum höndum, styðja þá og leggja gott til verksins. Þannig vinna góðir liðsmenn, og þannig verða liðsheildir til."

Ég verð að segja að ég er nánast orðlaus og finn til óhugnaðar, að manneskja með þína menntun og þinn bakgrunn, skulir sýna svona litla þekkingu á skyldum og ábyrgð þingmanns í okkar lýðræðissamfélagi. Af síðustu málsgrein bréfs þíns má skilja að þér finnist FYRSTA SKYLDA vera að aðstoða félaga sína, væntanlega flokksfélaga (Ráðstjórnarhugsun), því Þannig vinna góðir liðsmenn, og þannig verða liðsheildir til. (Og enn er það Ráðstjórnarahugsun).

Í ráðstjórnarhugsun, leitast einstaklingurinn við að þóknast Flokksvaldinu, í von um að hljóta umbun fyrir fylgispektina. Hann upplifir sig ekki frjálsan hugsana sinna eða orða, og þarf stöðugt að láta opinberlega í ljós að hann sé sammála formanni eða forystusveit Flokksins.

Í lýðræðishugsun er það hlutverk forystunnar að finna samhljóm allra þeirra sem þörf er á að styðji mál (meirihluta atkvæða) svo málið verði lýðræðislega samþykkt. Slík sátt verður til með viðræðum, rökræðum, tilslökunum og breytingum, þar til öllum finnist þeir eiga hlut í málinu. Þannig verður liðsheildin heilbrigð og orkan samstillt.

Oft hefur komið fram í fjölmiðlum að stjórnunarmál þjóðfélagsins séu lítið sem ekkert rædd í þingflokkum. Frumvörp þar að lútandi komi frágengin frá ráðherra og nánast til málamynda lögð fram í þingflokki sem samþykki að styðja málið. Eins og þú segir sjálf, þá leggja menn sig fram við að aðstoða félaga sína, því þannig verða liðsheildir til. Liðsheild stjórnmálaflokksins, virðist því vera mikilvægasta markmið þingmansins. Sú hugsun er Ráðstjórnarhugsun.

Það virðist greinilegt að dökk skýrsla Rannsóknarnefndar Alþingis, enn dekkri skýrsla siðferðisnefndar Samfylkingarinnar og heitstrengingar á flokksráðfundi um stórátak í að siðvæða stjórnmálin, eigi langt í land, fyrst kona með þinn bakgrunn og þína menntun, er svo langt frá eðlilegri virðingu og kurteisi gagnvart þeim er hafa aðra skoðun en þú.

Þetta bréf er þér því fyrst og fremst til minnkunnar, en ég vil leyfa mér að vona að þú lærir af mistökunum og biðjir Lilju opinberlega afsökunar á þeim órökstuddu ávirðingum og dylgjum sem fram koma í bréfi þínu.

Með kveðju, Guðbjörn Jónsson   

Athugasemdir

[Marinó G. Njálsson, 21.12.2010 kl. 22:32]

Ég held að viðbrögð Samfylkingarinnar séu helst skýrð með því, að flokkurinn er að sjá drauma sína um ESB aðild verða að engu.  Stjórnarsamstarfið er augljóslega á svo veikum grunni, að ríkisstjórnin mun trauðla lifa veturinn.  Samfylkingarþingmenn eru því skíthræddir um að völdin séu að renna þeim úr greipum.  Þeir vita sem svo, að kjósendur munu ekki veita þeim nýtt umboð í þeim kosningum sem óhjákvæmilega hljóta að verða á vormánuðum.

[Benedikta E, 21.12.2010 kl. 22:37]

Guðbjörn - snilldar texti hjá þér - Óskandi að hann rati fyrir augu Ólínu - en þá máttu búast við því að heyra frá skólameistaranum fv.

[Benedikta E, 21.12.2010 kl. 22:44]

Marinó - á vormánuðum segir þú - nokkuð teygjanlegt hvenær vorið byrjar - jú byrjar vorið ekki í mars - já það gæti staðist á vormánuðum - EKKI seinna..............

[Gunnar Skúli Ármannsson, 21.12.2010 kl. 22:47]

Sæll Guðbjörn,

mjög góð færsla. Hélt fyrst að það væri gustugaverk að taka Ólínu suður en er farinn að sjá eftir því.

[Guðjón Emil Arngrímsson, 22.12.2010 kl. 01:20]

Það er nú litlu við þetta að bæta. Kaldhæðnin smellpassar.

Eitt er að hafa lært eitthvað og annað að geta notað það. Sama er að segja um að taka að sér verkefni og hitt, að valda því.

[Haukur Nikulásson, 22.12.2010 kl. 06:58]

Þetta er gott bréf Guðbjörn. Ég á samt ekki von á því að það breyti neinu. Reynslan er sú að fólk forherðist í vitleysunni sinni og þvermóðsku.

Ég vorkenni stjórnarþingmönnum. Þeir vita að þeir eru teymdir áfram eins og leikskólabörn í bandi í foringjanna. Þeir mega líka vita að þessi stjórn sem þeir styðja er í engu betri en þær sem ollu hruninu.

[Guðbjörn Jónsson, 22.12.2010 kl. 09:25]

Takk fyrir ummælin sem hér hafa komið fram.  Ég sendi að sjálfsögðu frumrit af bréfinu til Ólínu og fékk fljótlega svar til baka. Hún varð hissa á að ég skildi lesa út úr hennar bréfi ásakanir á persónu Lilju. Ég svaraði henni til baka, með tilboði um frekaari útskýringar. Fékk svo í morgun svar aftur, þar sem hún frábiður sér að vera með ásakanir á Lilju. Þannig stendur málið, og fer líklega ekki lengra.

Með kærri jólakveðju til ykkar allra,  Guðbjörn 

[Magnús Helgi Björgvinsson, 22.12.2010 kl. 10:19]

Furðuleg færsla. Svona til að byrja með er rétt að benda á eftirfarandi kafla úr stjórnarsáttmálanum:

Meginverkefni efnahagsmála er að ná aftur jafnvægi í rekstri ríkissjóðs, endurreisa fjármálakerfið, ná þjóðarsátt um lykilmarkmið og viðamiklar efnahagsráðstafanir og sátt við nágrannalönd eftir hrun íslenska efnahagskerfisins. Þessi verkefni þarf að vinna til þess að koma efnahags- og atvinnulífi hið fyrsta upp úr núverandi öldudal, skapa þjóðhagslegan stöðugleika að nýju og endurheimta traust á landið í alþjóðasamfélaginu …

Hornsteinar efnahagsstefnu ríkisstjórnarinnar eru trúverðug efnahagsáætlun og stefnumörkun í ríkisfjármálum til fjögurra ára sem miðar að hallalausum ríkisfjármálum á ásættanlegum tíma auk samstarfs við aðila vinnumarkaðarins um nýjan stöðugleikasáttmála. „

Gott fólk þetta er verkefnið – þetta eru fyrirheit stjórnarsáttmálans sem allir hlutaðeigandi alþingismenn sem tilheyra stjórnarliðinu hafa undirgengist að styðja og stuðla að eftir fremsta megni.

Þetta segir  á mannamáli að vinna eigi eftir áætlun Íslands og AGS. Þetta var grunnurinn að því að þessir 2 flokkar héldu áfram í samstarfi eftir kosningar. Þetta samþykkti Lilja.

Það er ekkert í þessum pósti Ólínu sem þingmenn samfylkingar og Vg hafa ekki sagt í fjölmiðlum. Það er ljóst að fjárlög er stefnuyfirlýsing stjórnvalda fyrir næsta ár. Og þessir 3 þingmenn eru ekki til að fylgja henni eða samþykkja. Er þá ekki eðlilegt að spurt sé hvort að þetta fólk sé á réttum stað á þingi. Þ.e. hvort að þau eigi samleið með stjórnarflokkunum. Mér finnst ekkert óeðlilegt við þetta. Þessu mannvitsbrekkum hefði verið í lófalagið að lýsa andstöðusinni við einstaka lið fjárlaga með því að láta kjósa sér um þá. En eins og þetta er í dag þá afsala þau sér ábyrgð á þessum afar erfiðu fjárlögum og varpa sínni ábyrgð yfir að félaga sína.

Minni á að Ásmundur gaf þá ástæðu helsta fyrir sinni hjásetu að honum finnst  að ESB aðildarviðræður séu of dýrar. Lilja vill minni niðurskurð og AGS sé hennt í burtu. Sem meirihluti Vg þingmanna vill ekki. Vitandi að AGS samstarfi líkur næsta ágúst. Atli bara svona með þeim og gefur ekki upp hvað það er sem honum mislíkar. 

Þessir þingmenn tóku afstöðu í þessu máli með stjórnarandstöðu og eðlilegt að félagar þeirra reiðist.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.12.2010 kl. 10:51]

Sannarlega góður pistill Guðbjörn.  Ég verð að segja að ég hef álit á Ólínu, finnst leitt að hún hafi látið teyma sig út í þetta foræði.  En sýnir ef til vill áróðurinn sem er í gangi hjá forkólfum ríkisstjórnarinnar. Hvað er eiginlega langt í land með nýja Ísland?

[Guðbjörn Jónsson, 22.12.2010 kl. 12:41]

Sæll Magnús Helgi, og takk fyrir þitt innlegg með parti úr stjórnarsáttmálanum. Þessar setningar úr stjórnarsáttmálanum segja til um mikilvæg verkefni, sem brýnt sé að vinna að lausnum á. Þar segir hins vegar EKKERT um það HVERNIG eigi að nálgast lausn þeirra verkefna. Túlkun þín á  tilgreindum texta er eftirfarandi:   

 "Þetta segir á mannamáli að vinna eigi eftir áætlun Íslands og AGS. Þetta var grunnurinn að því að þessir 2 flokkar héldu áfram í samstarfi eftir kosningar. Þetta samþykkti Lilja."

Fyrir þessari niðurstöðu þinni færir þú engin rök. Við gerð sáttmálans er greinilegt að engin íslensk áætlun er til viðmiðunar. Hefði svo verið, og átt að vinna út frá henni, hefði þess verið getið í textanum. Í þeim texta stjórnarsáttmála sem þú vísar til, er hvergi vikið einu orði að AGS. Þó fullyrðir þú að áætlun AGS fyrir Ísland hafi verið: grunnurinn að því að þessir 2 flokkar héldu áfram í samstarfi eftir kosningar. 

Mér finnst þú túlka svolítið frjálslega þær setningar sem þú birtir þarna, úr stjórnarsáttmálanum, án þess að færa nokkur einustu rök fyrir því, hvers vegna þessi mikilvægu lykilatriði voru ekki skráð í stjórnarsáttmálann. Er siðferðislega, faglega eða lögfræðilega, hægt að  krefjast þess að það sem, EKKI er skráð í samning milli aðila, verði meginatriði samningsins, eingöngu vegna þess að einhverjir tilteknir aðilar, sem áttu hlutdeild í gerð samningsins, SEGI ÞAÐ VERA MEGINATRIÐI? 

Svo klippir þú höfuðið af skömminni og segir blákallt: Þetta samþykkti Lilja. En, þú færir ekki fyrir því nokkur rök, frekar en öðru sem þú setur þarna fram.  Lilja samþykkti stjórnarsáttmálann, eins og hann er ritaður, og hún hefur unnið ötullega að endurreisn efnahagslífsins, í samræmi við það. Túlkun þín, og ef til vill fleiri aðila, á stjórnarsáttmálanum hefur ekki enn komið fram í rituðu formi. Þess vegna er þessi framsetning þín ennþá, eingöngu óstaðfest hugarfóstur, sem ekki hefur verið sett á blað til samþykktar.

Það getur oft verið mikið djúp milli ímyndunar og raunveruleika. Sé ekki hægt að brúa það djúp með rökum, þarf að breyta ímynduninni. Raunveruleikinn verður alltaf til.

Með jólakveðju,  Guðbjörn. 

[Guðbjörn Jónsson, 22.12.2010 kl. 12:53]

Sæl Ásthildur, og takk fyrir innleggið.   Ég vil segja að Ólína hefur mikla mannkosti til að bera og hefur oft sýnt þá, mörgum til góðs. En hún er bara mannleg, eins og við hin. Þess vegna getur henni líka orðið á í hita leiksins, og gleymt nærgætninni um stund. Ég vona að við viljum sem flest eiga möguleikann á að leiðrétta okkur, þó okkur verði á.

Það er rétt hjá þér að áróðurinn sem rekinn er af spunameisturum Samfylkingarinnar, beinist, eins og venjulega, að persónum leiksins, en málefnaleg greining ekki nefnd. Þetta er ljótur siður. Ég veit ekki hvort þeim hefur yfirsést þetta í siðbótarloforði flokksstjórnarfundarins í haust. Við verðum að bíða svolítið og sjá til. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.12.2010 kl. 15:14]

Já Ólína er oftast málefnaleg og góður baráttumaður.  Þarna fipaðist henni hins vegar flugið og dómgreindin.  Hvað varðar siðbótarloforðið þá held ég að það hafi verið og sé UNDIR borðinu en ekki upp á því. 

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 23.12.2010 kl. 09:44]

Flottur pistill hjá þér Guðbjörn, ég verð nú samt að vera ósammála þér um ágæti Ólínu, fyrir mínar sakir tel ég hana vera með þeim verri ráðherrum sem hafa staðið í stjórn þessa lands.

[Guðbjörn Jónsson, 23.12.2010 kl. 15:00]

Halldór!  Takk fyrir innlegg þitt.  Ólína er mörgum góðum kostum búin og hefur lagt mörgum góðum málum lið, þó henni hafi orðið fótaskortur í sambandi við Lilju.

 Ólína er ekki ráðherra og hefur ekki enn verið skipuð í slíkt embætti. 

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 24.12.2010 kl. 13:51]

Sæll Guðbjörn, það er mikið rétt hjá þér, Ólína er ekki ráðherra, ég var að hugsa um eitthvað allt annað þegar ég skrifaði innleggið, átti að vera stjórnarflokks meðlimur 8)

Hvað varðar marga kosti hennar þá á ég ennþá eftir að sjá votta af slíku, ekki þekki ég hana persónulega en alltaf þegar hún hefur lagt eitthvað til málanna þar sem ég hef séð til hennar þá hefur hún verið að skjóta sig all hressilega í fótinn ef ekki taka hann af við hné.