Hvað vilja undirskriftir vegna veiðigjalds varðveita?

Þegar safnað er undirskriftum til áskorunar á forseta, um að beita 26. gr. stjórnarskrár, er afar áríðandi að málefnið sé þjóðinni mikilvægt. Söfnun undirskrifta til varðveislu núverandi laga um veiðigjöld nr. 74/2012, hlýtur að vera á algjörri vanþekkingu byggð því varla getur það verið markmið stórs hluta þjóðarinnar að viðhalda lögum sem á margvíslegan máta brjóta stjórnarskrá okkar, auk þess sem þau brjóta greinilega EES samninginn og ýmis lög um bókhald, reikningisskil og aðild.  Ég skora á fólk að lesa af gaumgæfni það bréf sem hér fylgir með, sem sent er sjávarútvegráðherra og öllum þingmönnum. Múgsefjun er alltaf hættulegt fyrirbæri, það sýndi sig hér fyrir fáum árum í sambandi við LÚKASAR-málið.         

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• vei_igjold_0.pdf

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 23.6.2013 kl. 10:32]

Þarna kemur þú einmitt að kjarna málsins.  Ég hugsaði einmitt það sama í sambandi við þessa undirskriftasöfnun en skorti kjark og rök til að halda málinu fram.  Ég þakka góða og vandaða umfjöllun...................

[Júlíus Björnsson, 29.6.2013 kl. 22:03]

Mjög góð hlutlaus rök.  Sýnd veiði er ekki gefin og hagfræði tekjur[goods] verða ekki raun eignir fyrr en greiddar í reiðufé.  Ríki stofna uppboðsmarkaði þar sem afli er seldur og tekið af staðgreiðsluverði 2,0% í söluskatt. Þar sem þetta er ekki raunviðrisauki [VAT]: heldur hreint raunvirði.   Ísland flytur út tekjur án söluskatts og fær tekur á móti frá kaupenda markaði án söluskatts, þannig skilar innflutningur til baka virðisauka skatti við heimkomu almenningur fær hlutdeild í auðlegðinni ?

Ríkið veitir lögaðilum rekstraleyfi : gegn greiðslu velferða skatta sem reiknast af reiðfjár innkomu einstaklinga sem hafa beinar tekjur af rekstri lögaðilans. Þetta er minnst 40% lagt á reiðufjár innkomu starfsmanna eða 29% tekið af arði=reiðfjár innkomu hlutahafa, eftir lokun skatta árs.    Erlendis er langt síðan viðskipti í fríðu voru lögð niður, nú komast engar eignir inn í kerfið nema verða seldar fyrst fyrir reiðufé með söluskatti eða raunvirðis auka skatti á leið til til loka kaupenda.   Hagfræði merkingar á eignum í ensku [goods=tekjur] er ekki income  = innkoma sem vísar alltaf í reiðufé.  Svo kallað secondary goods , reiðufjár eigna körfur á secondary market sama skatta árs hafa heldur ekkert real worth fyrr en hafa selst almennt fyrir reiðufé.    Hagfræðingar erlendis skilja  þennan mun á hugsanlegum rauneignum og raunverlegum vegna þess að þær hafa verið greiddar söluskattskyldar í reiðufé.  Ef þetta myndi ekki gilda í developed ríkjum væru engin þörf fyrir banka þar. Rauneigna aukning í fjármála samhengi [ekki hagfræðilegu nauðsynlega] sannast af reiðufjár sjóðstreymi.  Lögaðili tvískráir skuldir : Creditum er reiðufjárupphæðin sem honum er trúað fyrir að borga í framtíðinni, og Debitum er sama upphæð [að nafnvirði því ekki seld] Debitum það sem eignum að eiga í reiðu fé.  Þegar sjóður er gerður upp í lok skattaárs og þá er hægt að telja umfram reiðufé og  þá er ekki eðlilegt að Ríkið skattleggi það.  Lögaðili á heldur ekki að færa þetta umfram í efnahagsreikning : heldur færa Debitum á hreinan eign reikning til ráðstöfunar síðar eða greiða út til  Hluthafa [sem eru ekki eigendur ríkislögaðilans eins almenningur talar hér á landi: hluthafa formið hér var misnotað frá upphafi]  sem greiða þá innkomuskatt af sínum skerfi.    Eignatekjur millifærslur  eru einkamál þar sem ekki er verið selja neitt fyrir reiðufé.

Ríkjum nægja marginal skattar á árs reiðufjár-innkomu einstaklinga [vegna vinnu fyrir lögaðila, eða vegna reiðfjár innkomu sem einstaklingur hefur af arði, leigu og arfi, söluskattur á þá sem skila tekjum inn í kerfið á hverju ári til baka í reiðufé  og fasteigna skatta .

Ríkissjóðir UK og Íslands reiknast vera með nettó skatta innkomu 40% af raunvirði alls sem selst með söluskatti innan þeirra lögsagna. skráð raunverð seldra PPP eininga [þátta].   Þá leggur það líka á beint og óbeint   40/60 = 67%.

Skattar á reiðufjárinnkomur um 40% + 20% vsk= 60% lagt á sama skatta ári  á alla sem er í vinnu hjá vsk. lögaðilum.   Grunnskattur á reiðufjárinnkomu í USA um 20% [með medi care] sem lögaðilar greiða allir af heildar útborguðu reiðufé til allra starfsmanna [og risnu sem þeir fá en tengist ekki eiginlegum rekstri]  Einstaklingar greiða líka þennan grunn velferða skatt [=útsvar]  en þeir sem eru með mánaðar innkomu  á milli  237.000 kr. og  500.000 kr. greiða 10% innkomu skatts viðbót [1 þrep].

Penginar sem koma svo af Prime markaði á sama ári fara í víxlanir á secondary market og best er sá markaður sé Private fyrir þá 10% ríkustu [eigna millifærslu ekki skattstofn].  

Á Íslandi er of mikið af starfskrafti vsk. geira að skila velferðsköttum langt undir 40% og það lækka á raunvirði vsk.    Ísland flytur út og mikið af því sem kallast almennt til framfærslu og því með lávirðis  raunvirði  miðað við innkaup þörfina eftir hávirði frá innkaupsaðilum Íslands.  Vsk . fellur niður á innflutning en ekki erlenda launveltan sem fylgir honum.  Þjóðverjar flytja inn hráefni og orku  en leggja áherslu að flytja út það sem ekki selst almennt daglega, þurfa því ekki á ódýru vinnuafli að halda þar sem raunvirði vöru og þjónustu á heim markaði er hátt [metið niður]   og ódýrt vinnuafl tryggir ekki eftirspurn eftir því sem er arðbært.

Sérfræðingar hér hjá ríkinu stýra hlutum þannig  að skattleggja vsk geira upp úr öllu valdi [til fjármagna eigin reiðfjár innkomu og vilja því helst að starfsmenn þar hafi sem minnsta reiðufjár innkomu.   þess vegna FYLLIST  hér allt upp af rekstraformum sem henta ódýrum starfskrafti.  Vara kostar 100 PPP + vsk erlendis , og 60 ein . erlendis er reiðufjár innkoma starfsmanna með skatti , 35 einingar hráefnis og orku þættir, 5% annað. Þá kostar hún hér  100 PPP + Vsk. ekki með sama innhaldi því hér er plantað inn fjármagnskostnaði af hálfu eignarhaldsaðila.  Útlendingar [sem flytja út hlutfallslega mest hávirði: very developed gæði ekki magn] eru sérfræðingar í skattheimtu og um leið og Ríki byrja að slaka á  vöruviðskiptum, annað ríkið byrjar að minnka PPP innkaup til hirða reiðfé frá hinu: þá er farið í vörn.  Ekkert ríki vill auka atvinnuleysi heima fyrir.  Það er kurteisi að versla jafn mikið PPP  inn og selt er út.    Ríkin sem svindla borga svo áhættu/refsingar álag í reiðu fé og fella gengið hjá sér til vernda störf heima fyrir.

Lögaðilar í grunni verða að geta gert 30 ára áætlanir fram í tíman og skattar eiga ekki mismuna einstaklingum eftir samsetningu reiðufjár innkomu þeirra og ekki lögaðilum þótt hafi mismundi rekstur ef hann selur það sem er almennt og daglegt og því ekki talið keppnisfært nema hvað varðar gæði þjónustu í EU og USA.

Í EU og USA er kennt í ljósi reynslu að skammtíma ofur arður sem myndast við hagræðingu í grunni lækki niður í prósentu í framhaldi vegna þess að kaupendur vilja ekki láta okra á sér.