Gott þegar menn sjá að sér

Vandamálið númer 1 - 100 var ofþennsla bankanna. Fyrst bankarnir fengust til að draga saman seglin, selja eignir og þar með greiða niður erlendar skuldir, skapast svigrúm fyrir eðlilegt fjárstreymi.

Ég held að varla hafi verið hægt að fá betri lausn fyrir efnahag íslensku þjóðarinnar.              

Ekki þörf á aðgerðapakka

Athugasemdir

[Þóra Guðmundsdóttir, 6.10.2008 kl. 00:31]

Heldur þú virkilega að málið sé svona einfalt, trúir þú því að þetta sé nóg?

[Jóhannes Snævar Haraldsson, 6.10.2008 kl. 02:04]

Fyrirgefðu, í hverju varst þú ráðgjafi? Vonandi ekki í fjármálum.

[Guðbjörn Jónsson, 6.10.2008 kl. 15:16]

Sæl Þóra!  Ég held ekkert í þessum málu. Ég veit hins vegar að spenna og taugaveiklun leysir engin viðkvæm og erfið mál.

Sæll Jóhannes! Áður fyrr ver ég við bókhald, en svo um nokkur ár við að endurskipuleggja bókhald og fjárreiður hjá fyrirtækjum í vanda. Síðar var ég 5 ár í hagdeild banka. Ég bjó til skuyldbreytingakerfið sem, t. d. Ráðgjafastofa heimilanna notar, og var það fengið til nota í Kanada og Noregi. Áður en Páll Pétursson, þáverandi félagsmálaráðherra setti Ráðgjafastofuna af stað, hafði ég endurskipulagt fjármál fyri liðlega 6.000 aðila, en varð þá að hætta vegna ofþreytu.  

Ef það huggar þig, þá er ég fyrir nokkru hættur í fjármálaráðgjöf, enda settu alir bankarnir upp fjármálaráðgjafa þegar ég hætti.