Eru friðsömu mótmælin að baki ???????????????

Jæja, þá virðist ófriðarhópnum í samfélagi okkar vera að takast að breyta þeim friðsömu mótmælum, sem verið hafa undanfarnar vikur, í gamalkunna ofbeldistaktík. Þar með geta stjórnvöld andað rólega, því friðsamir borgarar munu forðast þessar samkomur þegar þær fá á sig slíkan ofbeldisblæ sem urðu á laugardaginn.

Sá ágæti og skeleggi skipuleggjandi mótmælanna við Austurvöll, Hörður Torfason, gerði alvarleg og afgerandi mistök þegar hann hrópaði í lok fundarins á Austurvelli, að næst væri það lögreglustöðin við Hverfisgötu.

Ljóst er, og fram hefur komið, að sá blessaður maður sem handteinn var, var ekki handtekinn vegna þátttöku sinnar í mótmælunum, eða af því að hafa klifrað upp á Alþingishúsið og flaggað Bónusfána. Hann var handtekinn vegna dómsúrskurðar sem fallið hafði, þar sem aðalrefsing var sekt, en vararefsing fangelsun.

Það var því mjög andstætt eðli og tilgangs mótmælanna á Austurvelli, að gera brot þessa manns á íslenskum lögum, og flótta frá eðlilegri ljúkningu þeirrar refsingar sem hann ávann sér, að virkum dagskrárlið mótmælanna á Austurvelli. Slíkt mun fæla heiðarlegt fólk frá þessum fundum, enda vandséð að aftur verði snúið til þeirra friðsömu mótmæla sem að var stefnt í upphafi.

Já, við getum áfellst stjórnvöld fyrir ýmsa þætti í skipulagi þjóðmálanna, en meðan við getum ekki skipulagt og framfylgt friðsömum mótmælum á afmörkuðu svæði í miðborginni, mun ástandið líklega lítið batna þó valdhafarnir væru hraktir úr stólunum en mótmælendur kæmu í staðinn.

Því fylgir ábyrgð á mótmæla röngum vinnubrögðum. Árangur slíkra mótmæla getur aldrei byggst á lögbrotum eða ofbeldi. SEM BETUR FER.                  

Fráleitt ólögmæt handtaka

Það hlýtur að vera skelfilegt að hlusta á svona óvitaraus

Í raun er "áfallastjórnun" ekki hugtak sem hægt er að nota yfir það ástand sem hér hefur gengið yfir. Réttara væri að segja að stjórnvöld hefðu nú loksins náð vopnum sínum til að berjast við þau vandamál sem þau létu hlaðast upp, meðan þau svifu um í vímuþoku velsældar. Í þeirri trú að stjórnunarsnilld þeirra hafi leitt til landsins Elvu óþrjótandi auðs, sem streyma muni til okkar um alla framtíð.

Í þessari óraunsæu vímuþoku velsældar voru þau skötuhjú, ásamt sínum nánustu ráðgjöfum, í byrjun október s. l. þegar, að þeirra mati, allt í einu var skrúfað fyrir Elvuna sem veitti auðnum hingað, svo engir peningar komu. Hjúin höfðu ekki einu sinni hugað að því að þau þyrftu vopn til að berjast fyrir tekjustreymi þjóðarinnar; hvað þá að þau hefðu skipað sveit vopnfimra manna til að auka tekjusköpun þjóðarinnar. Nei, slíkt hafði þeim ekki hugkvæmst.

Nú er sem sagt sá tími björgunaraðgerða kominn, að þau hjúin telja sig hólpin. Alþjóðleg björgunarsveit er búin að taka í tog flekan sem þau eru á, en áhöfnin öll hrekst um á stjórnlausu fari, án áttavita, leiðarvísa, matar eða húsaskjóls. Mikið er af skerjum og boðum á leið áhafnarinnar, og litlar líkur á að hún komist heil í höfn án leiðsagnar. Það finnst skötuhjúunum hins vegar aukaatriði. Það sé búið að bjarga þeim, svo nú geti þau skroppið snöggvast í gegnum þessa kreppu.

Já,  skilningurinn á þeirri stöðu sem þjóðin er í skín greinilega af hverju hennar orði. Þvílíkur leiðtogi.                      

Áfallastjórnuninni lokið

Lágmarka leiðréttinguna við "mestu" deiluefnin sýnir vanvirðingu gagnvart þjóðinni

Það sýnir okkur innsta vilja forystumanna stjórnarflokkanna til að virða jafnræði þegna landsins, að þeir skuli leitast svo ríkulega við að lágmarka svo sem kostur er, þá leiðréttingu sem framkvæma á eftir 5 ára þvermóðsku, fjármuna- og réttindarán á kostnað almennings.

Það undrar mig mjög, að formaður Samfylkingarinnar skuli með svona afgerandi hætti, gera sig að ótrúverðugum ósannindamanni. Hver tilgangur þessarar sjálfseyðingar sé, er ekki ljós, því skoðanakananir benda sterklega til þess að hún muni sitja í næstu ríkissjórn, nema hún reikni ekki með því að ná endurkjöri til öruggs sætis á framboðslista; enda vinnur hún ötullega að því að fá slíka útreið.

Í fréttinni segir Geir að íslenska ríkið hafi gert samkomulag við Alþjóða gjaldeyrissjóðinn. Þetta er ekki rétt. Ef ríkið væri búið að gera slíkan samning, væri hann bókaður staðfestur af Alþingi, en á vef Alþingis finnst enginn slíkur samningur staðfestur frá byrjun s. l. októbermánaðar. Líklega á Geir við að ríkisstjórnin hafi gert uppkast að samningi, sem en eigi eftir að bera undir Alþingi til staðfestingar. Það er slæmt að forsætisráðherra skuli eiga svona erfitt með að virða leikreglur lýðræðis í vinnu sinni fyrir  þjóðina.

Ég held að þjóðin sé ekki tilbúin til að fara í kosningar alveg strax. Þjóðin á eftir að endurskipuleggja sig, samfélagsleg viðhorf sín og þá hugmyndafræði sem byggja ætti framtíðarhugsjónir á. Slíkt er ekki tiltækt enn. Því væri líklegast að sömu hugsjónirnar og verið hafa, myndu verða niðurstaðan ef kosið væri núna fljótlega. Ég teldi betra að bíða vorsins og láta sjá til hvort sá viljasproti sem myndast hefur til hugarfarsbreytinga og stjórnmálalegrar ábyrgðar verði að veruleika. Einnig er mikilvægt að komið verði á fót ásættanlegu þekkingar- og hæfileikamati, sem þeir gangist undir, sem sækjast eftir þeirri stjórnunarlegu forystu sem þingmennska er.                

Mestu deiluefnin felld úr gildi

Finnur Samfylkingin ekki til neinnar ábyrgðar ????????

Það hefur undrað mig mikið að Samfylkingin skuli aldrei vera spurð um ábyrgð sína á því að erlendar skuldir bankanna tvöfölduðust á þeim tíma sem leið frá því þau tóku sæti í ríkisstjórn og fram að bankahruninu. Þó þjóðfélagið gæti klárað sig af erlendum skuldum upp á u. þ. b. 6.500 milljarða, eins og þær voru þegar Samfylkingin tók við, var varla við því að búast að þjóðfélagið þyldi svona hraða skuldaaukningu, að verða nær 13.000 milljörðum á innan við tveimur árum. Slíkt var vonlaust að þjóðfélagið gæti borið.

Í ljósi þessara staðreynda finnst mér Samfylkingin sleppa billega frá skeytingaleysi sínu varðandi hina hröðu skuldaaukningu. Einkanlega sé líka litið til þess hvernig virðist hafa verið farið með þetta fjármagn, sem virðist hafa verið lánað út aftur gegn afar hæpnum tryggingum.

Í öllu þessu ferli sýndi Samfylkingin afar litla þekkingu á nauðsynlegu og eðlilegu fjárstreymi um þjóðfélagið. Og sama þekkingarleysið er enn á ferðinni þegar þau telja það til hagsbóta fyrir þjóðfélag okkar nú, að ganga í Evrópusambandið og taka upp Evru.

Á undanförnum vikum hefur það sýnt sig að engin biðröð er hjá fjármagnseigiendum til að koma hingað með peninga. Við munum ekkert frekar fá Evrur til okkar, þó við höfum þær sem okkar gjaldmiðil, nema sem greiðslu fyrir þær vörur eða þjónustu sem við seljum, líkt og við fáum nú.

Seðlabanki okkar mun starfa áfram þó við tökum upp Evru og hann mun áfram stýra fjárstreymi um atvinnulíf landsins. Hann og ríkisstjórnin munu áfram bera ábyrgð á því að skapa þjóðinni nægar tekjur (Evrur) til þess að reka þjóðfélag okkar. Við munum hins vegar ekki geta aukið innlenda veltu til atvinnusköpunar eða til að bregðast við bráðaaðstæðum, með því að auka peningamagn í umferð, ef við skiptum yfir í mynt annarrar þjóðar. Til slíks munum við þurfa samþykki yfirstjórnar gjaldmiðilsins (Evrunnar), sem getur orðið tímafrekt að fá samþykki fyrir, þar sem 27 þjóðir þurfa að samþykkja.

Það hryggir mig mjög, sem jafnaðarmann frá blautu barnsbeini, að sjá hve svokallaður jafnaðarmannaflokkur okkar virðist rúinn allri raunhæfri þekkingu á nauðsynlegu fjárstreymi sjálfstæðs þjóðfélags. Það er undarlegt til þess að hugsa að á liðlega 50 árum skuli raunverulegri þekkingu á rekstri sjálfstæðs þjóðfélags hnygnað eins svakalega og raunin virðist vera.

Það eru afar lélegir arfberar frelsins og sjálfstæðis (sem var gunnfáni jafnaðarmanna fyrir liðlega hálfri öld), sem nú sjá eina ljós framtíðarinnar felast í því að skríða hundflatir undir verndarvæng ímyndaðrar auðsældar, hjá valdabandalagi sem er að líða undir lok, vegna innri sundrungar.

Við slíka framtíðarsýn er eina gleðin að vera orðinn gamall og þurfa ekki að lifa lengi við slíka niðurlægingu.        

Stjórnarsáttmáli heyrir sögunni til

Er krónan ónýt ??????

Daglega verður maður vitni að því að stjórnmálamenn valda ekki því hlutverki að stýra mikilvægustu málefnum sjálfstæðs þjóðfélags. Stærsti stjórnmálaflokkurinn má ekki vera að því að sinna brýnum innanlandsmálefnum, vegna ákafa síns um að fá að sitja á fundum með hópi landa, sem nýverið hafa sýnt okkur þvílíka fyrirlitningu að öðru eins verður vart jafnað, nú á síðari tímum.

Er það brýnasta verkefni stjórnvalda nú að sækja um aðiild að Evrópusambandinu? Er brýnt að eyða starfsorku og tíma í það nú, að ræða um að kasta krónunni og taka upp aðra mynt?

Afleiðingar stjórnleysis síðustu áratuga ættu að segja öllum sem einhvert vit hafa á stjórnun atvinnu- og tekjuþátta sjálfstæðs þjóðfélags, að útilokað er fyrir stjórnmálamenn okkar að svipta þjóðina því svigrúmi sem felst í því að ráða mynt sinni sjálf.

Við verðum að horfast í augu við, að undanfarna áratugi hefur tekjusköpun þjóðarbúsins ekki verið sinnt sem skildi af stjórnmálamönnum okkar. Þeir flutu áfram á rauðu skýi lánsfjárvímunnar og fannst greinilega engin þörf á að þjóðin inni sjálf fyrir þeim peningum sem hún eyddi. Það væri hægt að fá nóg af þeim lánað frá útlendingum, sem myndu halda áfram að ausa fé í þessa sjálfumglöðu þjóð, sem fyrst og fremst hugsaði um að eyða peningum, en legði enga hugsun í að, ef vel ætti að fara, þyrfti fyrst að afla peninganna, áður en farið væri að eyða þeim.

Hver væri staða atvinnulífsins hjá okkur ef við skiptum nú út krónunni, annað hvort fyrir evru eða dollar. Sífellt fleiri fyrirtæki verða stopp vegna skorts á peningum, nú þegar lánsfé er hætt að streyma til landsins af krafti stórfljóta. Nú horfumst við beint í augu við það hve mikið við öfluðum sjálf af tekjum erlendis frá, til þess að standa undir þeirri veltu þjóðfélagsins sem lánsféð hafði framkallað. Af hverju eru stjórnmálamenn og aðrir ráða- og menntamenn undrandi á þessari stöðu, þegar hún var jafn óumflýjanleg og að steinn sem kastað er upp í loftið, kemur aftur niður til jarðarinnar. Í okkar tilfelli urðum við undir steininum.

Eina færa leið Íslands nú, til að forðast algjört hrun innanlands, er að ríkissjóður takið ákvörðun um umtalsverða aukningu fjármagns í umferð, með því að prenta allt að 100 milljarða íslenskra króna, til að keyra af stað sem mest af nauðsynlegri starfsemi hér innanlands. Í því svigrúmi sem þannig skapast þarf að leggja megináherslu á að sem minnst af því fjármagni fari úr landi, og að algjörs forgangs njóti öll sú atvinnusköpun sem selja má til erlendra aðila og skapa með slíku gjaldeyri.

Miðað við stöðu þjóðarbúsins nú, er eitt brýnasta verkefni okkar, að sem næst tvöfalda gjaldeyristekjur okkar; og það helst á næsta og þarnæsta ári. Þá er ég ekki að tala um sjónhverfingar eins og viðhafðar voru undanfarin ár á fjármálamarkaðnum, heldur raunverulegar nettótekjur af beinni sölu á vörum eða þjónustu.

Með íslensku krónunni, getum við haldið allri nauðsynlegri þjónustu gangandi hér innanlands og meðan við erum að komast yfir mestu lægðina í þessum hörmungum, getum við aukið peningamagn í umferð, þannig að allir geti borgað innlenda reikninga sína og sem flesir fengið störf við þjónustu eða framleiðslu fyrir okkur sjálf.

Ef við skiptum nú um mynt, og verðum algjörlega háð vilja Seðlabanka annarrar þjóðar, um aukningu peningamagns í umferð, ráðum við engu um það sjálf hve mikið peningamagn er hér í umferð, til greiðslu launa og annars kostnaðar innan samfélagsins. Ef hliðsjón er höfð af því hve lítið við sköpum nú af gjaldeyri, er ljóst að verslun, þjónusta og verklegar framkvæmdir mundu dragast verulega mikið saman og líklega verða neyðarástand hérna á höfuðborgarsvæðinu.

Ég get því ekki annað en lýst vanþóknun minni á málflutningi lærðra manna, sem mæla því bót að nú verði skipt um gjalmiðil hér á landi. Sama á í raun við um stjórnmálamenn, nema að þeir geta afsakað sig með fákunnáttu, vegna þess að engar kröfur eru gerðar til stjórnmálamanna að þeir hafi vit á rekstri sjálfstæðs þjóðfélags, þó þeir séu kosnir til þess að stjórna því.       

Ónýtur banki bjargar ónýtri krónu

Er ekki kominn tími til að leiðrétta svokallaða verðtryggingu ??????

Taka má undir það sem þeir segja báðir, bæði Ingólfur hjá  Spara.is og Jóhannes hjá Neytendasamtökunum. Tillögur ríkisstjórnarinnar eru ekki í neinu samræmi við viðfangsefnið og bendir sterklega til að þar á bæ geri menn sér ekki grein fyrir þeirri alvarlegu stöðu sem blasir við meginþorra heimila í landinu.

Líkt og í fyrri holskeflunni á árunum 1983 - 1990, er megingrunnur vandans ábyrgðarlaus útlán bankanna. Þeir bregðast skyldu sinni með því að lána út fjármuni sem þeir eiga ekki sjálfir, án þess að fullvissa sig um getu lántakans til endurgreiðslu þeirra lána sem hann tekur. Það er grunnurinn undir þeim vandamálum sem til úrlausnar eru.

Fyrst bankarnir gættu ekki þessarar skyldu sinnar, er engin leið út úr þeim vanda sem við okkur blasir, önnur en sú að endurskipuleggja skuldastöðu fólks í samræmi við greiðslugetu. Ég vona að stjórnvöld og lánastofnanir fari ekki aftur í þann eltingaleik sem stundaður var á árunum '83 - '90, að setja allar kröfur í lögfræðiinnheimtu og loka þar með endanlega fyrir möguleika fólks til að endurgreiða lánveitandanum nema afar lítið brot af því sem hann lánaði út.

Fólk þarf ekki að vera með mörg lán í lögfræðiinnheimtu til að nánast öll greiðslugetan fari í greiðslur til lögfræðinganna, en ekkert verði eftir til niðurgreiðlsu lánanna. Slíka endurtekningu verður að forðast.

Á þessu hausti eru 25 ár síðan ég lagði fyrst fram skýrar staðreyndir fyrir því að útreiknikerfi vísitölubundinna lána hjá lánastofnunum er byggt á röngum forsendum og reiknar þar að auki ekki rétt. Ég eyddi mikilli orku og tíma í að reyna að vekja athygli manna á þessu, en uppskar einungis óvild og persónulegar árásir.  Vitleysurnar eru enn til staðar og hafa arðrænt lántaka þessa lands um gífurlegar fjárhæðir. Spurning er hvort núverandi ógnun sem af þessum vitleysum stafar, séu nógu stórar til að nú verði gripið til aðgerða og leiðréttingar á hugbúnaðinum sem reikar út verðtrygginguna.

Ég hef áður vakið athygli á að viðmiðunargrunnur verðtryggingar er einnig rangur. Verðtrygging er einskonar eignaaukning, því hún færir fjármagnseigendum aukið magn fjármuna til jöfnunar á móti auknum tilkostnaði samkvæmt mælingu neysluvísitölu. Það er andstætt öllum reglum um grundvöll eignaaukningar, að aukinn og vaxandi kostnaður verði sjálfkrafa að aukinni og vaxandi eign. Slík gengur ekki upp í formi verðmætamyndunar, því eign verður ekki sjálfkrafa til úr hærri útgjöldum.

Í raun er engin leið að útskýra svona vitleysu í stuttri bloggfærslu. Hins vegar getur fólk velt fyrir sér hvort stjórnvöldum sé stætt á því að láta ýmsa ótilgreinda aðila viðskiptalífsins taka ákvarðanir um gengi  gjaldmiðils okkar, í viðskiptum manna á milli í þjóðfélagi okkar.  Hvernig samræmist það jafnræðisreglu stjórnarskrár?                 

Leysir ekki greiðsluvanda heimila